Goed gebouwde mannen

Ik kijk schichtig om me heen. Wij zijn de enigen in de ruimte. Langzaam loop ik naar hem toe en leg mijn hand op zijn stevige borstkas. Hij verroert zich niet. Met mijn wijs- en middelvinger tippel ik richting zijn nipple. Zo'n harde heb ik nog nooit gevoeld. Mijn ander arm sla ik om hem heen, wat een extase. Zo zou ik wel uren kunnen blijven staan. Wat een genot.
Dan hoor ik iemand in onze richting komen. Meteen laat ik hem los en kijk nonchalant om me heen. Niet dat ik iets verkeerds gedaan heb natuurlijk, maar ik voel me eventjes toch enigszins betrapt.
Dan maar op zoek naar een rustigere ruimte. Al die naakte lichamen in al die verschillende kamers doen wel wat me, vooral de mannelijke natuurlijk. Omgeven door een roze wolk beland ik in een mooie, rustige ruimte waar twee stoere goed gebouwde naakte mannen ijzig voor zich uit staan te staren. Langzaam maar gedwee loop ik naar ze toe. Ze verroeren zich niet. Ik dwarrel om hen heen; nog steeds staan hun blikken op oneindig. Ik ga tussen hen in staan en vouw mijn armen om hun heupen. Ik sluit mijn ogen. Wat is het toch een uitkomst om in deze galerie (Het Depot te Wageningen) aan alle beelden te mogen zitten. Deze ontdekkingsreis zal me nog lang heugen.